Sahilde yürüyordu genç kadın,bir yaz akşamıydı.Aslında güneşin batışını izlemekti niyeti.
Bir süre yürüdükten sonra bir banka oturdu.Gözü açıktan geçen beyaz bir gemiye takıldı.
"keşke o gemide olsam" diye geçirdi içinden.Gerçekten olur muydu böyle birşey,ya da sadece hayalde mi öyle güzel kalmalıydı ? Ama çok istiyordu,bunu yapabilecek imkanı yoktu,en iyisi sadece hayal olarak kalmalıydı.Bazı isteklerin gerçekleşmemesinin daha güzel olacağını düşünürdü kimi zaman.
Hem gidemezdi de,arkasında bırakacağı ailesi vardı,sorumlulukları vardı.

Neden bazen öyle hiç hesapsız,zamansız gitmeler belirir yüreğimizde ?
Gitmek kurtuluş mudur ? Yoksa sadece bir macera yaşamak mı ?
Ne kadar gitsek döneceğimiz yer belli.Ne kadar yaşasak gideceğimiz yer belli.
Ya sonrası... 

Güneş batmış,karanlık çökmeye başlamıştı.Genç kadın yavaşça yerinden kalkıp evin yolunu tuttu.Eve gelip güzel bir kahve yaptı kendine.Okuduğu kitabı eline aldı.Sayfayı çevirdi.İlk cümle " ya hayallerimiz de olmasaydı" ... O an birden irkildi,kendini şanslı hissetti,en azından hayal kurma imkanı vardı ve gerçekleşip gerçekleşmeyeceği önemli değildi,sadece o anı yaşamaktı önemli olan.

Ya yaşayamasaydı...


Sizi mutlu edecek hayallerinizin gerçekleşmesi dileğimle...

Minik