Sevgini sakladım ben...
Yıllar evvel bana söylediğin ve beni çok mutlu eden sözleri küçük küçük kağıtlara yazıp kalp şeklinde bir kutuya sakladım.Mutsuz olduğum zamanlarda kutunun içinden bir kağıt seçip okuyup mutlu oluyorum.
Sonra derinden bir iç çekiyorum,bazen de ağlıyorum vakit gece yarısıysa.İkimizin de bir zamanlar çok sevdiği parçayı Whitney Houston  I Will Always Love You dinliyerek geçmişi bir film şeridi gibi gözlerimin
önünden geçirerek uykuya dalmaya çalışıyorum.
Hani sen bana "kendine iyi bak" demiştin ya,zor da olsa dediğini yapmaya çalışıyorum.
Senden sonra yaşadığım iğrençliklere susmak,söylenilenleri yutmak çok zorlaştı.
Bu yüzden ilaç kutum yastığımın kenarında duruyor,her sabah uyandığımda bir tane içip güne öyle başlıyorum.
Sonra içimden şöyle geçiriyorum "sen olsaydın,ben böyle olmazdım" !
Toparlıyorum kendimi bir süre sonra,çünkü sen benim üzgün olmamı istemezdin.Sanki hala hayatımdaymışsın gibi dediklerini uygulamaya çalışıyorum.Annem de çok yardım ediyor bana,zaman zaman taşkınlıklarımla onu üzüyorum :(  Hak veriyor bana,yaşadıklarıma.O da özlüyor seninleyken yaşadığım mutlu günleri...
Biliyor musun ? bazı acılar yıllar geçtikçe daha kötü hale getiriyormuş insanı.Bir yandan olgunlaştırıyor,diğer yandan uzun sancılı günler de yaşatmıyor değil.
Son zamanlarda böyleyim işte... Bir garip seferdeyim.An gelip seni mahşerde görebilmeyi beklemedeyim.
Bana dua et emi,istediğin gibi mutlu olayım :(

Minik