Ponponlu Bere Yaptımmmmm...

Merhaba arkadaşlar,


Son zamanlarda yazamadım bloğuma...
Bir akrabamızın vefatı,iş yoğunluğu,ülkemde olan olaylar vs. derken
anca fırsat bulabildim.
Bu yoğun ve stressli günleri örgü örerek atlatmaya çalıştım.
Kardeşimin arkadaşının kızına yaptım bu bereyi.
Olmuş muuuu ?????


Hepinize mutlu bir hafta diliyorum


Sevgilerimle


Minik

Paralar Üşümesin :)

 

Merhaba,

 

Bugün yağmurlu bir pazar günü yaşadım.

Sabah kahvaltısından sonra annemle kısa bir alışverişten sonra,

tam eve geldik yağmur fena bastırdı.

Yine penceremin önünde yağmuru izlerken boş durmadım,cüzdan ördüm :)

Artmış yünüm vardı,değerlenmiş oldu.Göz kararı sayıda zincir çekip,üzerini

ikide çıkmalı trabzanlarla doldurduktan sonra kenarları dikip,ağız kısmına fermuar diktim.

Gül şeklinde bir broşumu da iliştirince,şık bişi çıktı ortaya zannedersem :)

İşte cüzdanım:

 



 



 



Yeni haftaya çok beğendiğim,düşündürücü bir yazıyla başlayalım dedim :)

Aşk, başka bir vücutta kendini sevmektir. 
Onda kendimizi arar ve kendimizi aradığımız için 
hep mükemmel olmasını isteriz. 
İlk başlarda ufak bir elektrikle ışıldayan aşk ateşi, 
yerini keşfe bırakır. 
Yeni bir ülke bulmuş gibi kısa sürede tanıyabilmenin sancısı yaşanır.
Benim gibi düşünüyormu,
benim gibi yaşıyormu,
hangi renklerden hoşlanıyor,
neleri giyiyor...
Sonuç pozitif ise sorun yok ama negatif ise savaşlar başlıyor.
Elimizde çekiç, onun fazlalıklarını yontup atıyoruz.
Kopyamız oluncaya kadar törpülüyoruz kimliğini.
Sonunda oluyor istediğimiz...Ya sonra..
Sonra monotonlaşıyor hayat. Polemik bitiyor.
Konu bulamıyoruz.
Tüm ülkeyi avucumuzun içi gibi bildiğimizden bu şehirde
yaşamanın anlamı kalmıyor.
Tekrar deniz aşırı ülkeler kemiriyor hayallerimizi.
Ondan dolayı bıkıyoruz.
Sen eskiden böyle değildin tartışmaları başlıyor.
Ve onunla olmanın yalnız başına kalmaktan farkı kalmayınca ona
hoşça kal diyoruz.
Bir türlü anlamıyoruz nedense, kendimizden baktığımızı.
Tekrar yola koyuluyoruz farklı insanı bulmak için.
Aslında bir sevebilsek kendimizi, onu da seveceğiz,
bunu düşünemiyoruz bir türlü.
Çünkü kendimizi sevmekten korkuyoruz.
Bir aşk daha bitiyor.
ve üstünde 10 dakika bile düşünmüyoruz...
Adı,
YAPAMADIK,
soyadı,
DENEDİK oluyor....
Yine bir merhabayla,
yeni bir heykele başlıyoruz denedik olmuyor diye......
kısacası başka bir vücutta kendimizi okşamaya,
sevmeye koşuyoruz....

(netten alıntı)

Mutlu,huzurlu,sağlıklı bir hafta olsun hepimiz için...

Sevgilerimle

Minik

Miray'ın Şapkası

Herkese merhaba,

İş yoğunluğum sebebiyle,çok isteyip de zaman yaratamadığım el işlerimi özlediğim için
canıma "tak" dedi :) Çok samimi bir arkadaşımın kızı var,adı Sena Miray.
Yaklaşık bir ay sonra bir yaşında olacak.Aklıma geldi,bir şapka öreyim dedim.
Hani bir türkü vardır ya "çocuk geldi yaşına,şapka ister başına" :) diye,
bendeki de öyle birşey oldu :)
Bir akşam televizyonda Dila Hanım'ı izlerken,dizinin verdiği heyecanla
kaşla göz arası tabiriyle bir baktım şapkayı bitirmişim :)
Ertesi gün de şu bildiğimiz 1 milyonculardan (artık 1 milyoncu değiller,onlar da zam yapmış)
Hello Kitty'li süs aldım,hemen şapkanın ön kısmına iliştirdim.Süsü alırken fotodaki kulaklığı görünce
dayanamadım onu da aldım.
Ve sonunda geçtiğimiz cumartesi akşamı hediyelerimi teslim edebildim minik Miray'a :)
Böyle şeyleri yaptıkça mutlu oluyorum,ama zaman ayıramadığım için üzülüyorum :(

İşte ördüğüm şapka,bilmem beğenir misiniz ?

Sevgilerimle

Minik

Şapkasız Çıkmam Abi :)

Kışın şapka takmayı seviyorum,özellikle yünden yapılmış şapkaları.Bu şapkayı annem örmüştü bana yıllar evvel,hiç deforme olmadı,hala kullanıyorum,kesme şeker örgüsü deniliyor örneğine bildiğim kadarıyla,ön taraftaki tarak kısmı da değişik hava katıyor şapkalara,genelde bu tarz şapkaları seviyorum :)
İşte annemin marifeti :)